در موضوع عیبیابی ماشینهای دوار، استفاده از سیگنالهای ارتعاشی نظیر شتاب، سرعت و جابجایی از آنرو که این سیگنالها حاوی اطلاعات دینامیکی از وضعیت ماشین میباشند؛ در شناسایی و تمایز بین عیوب گوناگون موثر است. روشهای تحلیل و تشخیص عیب در ماشینهای دوار به کمک سیگنالهای ارتعاشی میتواند به سه دسته زیر تقسیم بندی شود:
تحلیلهای حوزه زمان مستقیما مبتنی بر شکل موج زمانی است. تحلیلهای سنتی حوزه زمان ویژگیهای مشخصهای را به صورت توصیفات آماری از سیگنالهای شکل موج زمانی محاسبه میکند. ویژگیهایی نظیر میانگین، قله، ضریب کرست، و آمارهای مرتبه بالا نظیر root mean square، skewness، kortosis و غیره. این گونه ویژگیها که عمدتا ویژگیهای حوزه زمان نامیده میشود با تواناییهای محدود در شناسایی عیوب محلی بکار گرفته شدهاند. رویکردهای تحلیلی رایج حوزه زمان نظیر میانگینگیری همزمان، و مدل خود برگشت کننده، به صورت گستردهای برای عیبیابی ماشینهای دوار استفاده میگردد.
تحلیلهای حوزه فرکانس یا تحلیل طیفی عموما به وسیله تبدیل فوریه انجام میگیرد. تحلیل فوریه یک سیگنال حوزه زمان f(t) را به حوزه فرکانس تبدیل میکند؛ به گونه ای که طیف تولید شده F(ω) شامل کلیه محتوای فرکانسی سیگنال (پایهای و هارمونیک) که به صورت رابطه زیر تعریف میشود:
اما مهمترین نقص FFT عدم توانایی آن در ارائه اطلاعاتی راجع به شرایط زمانی طیف سیگنال تحلیل شده است؛ به طوری که نتایج آن به صورت میانگینی بر کل بازه سیگنال است. این موضوع در تحلیل سیگنالهای غیرایستا مشکل آفرین خواهد شد. در چنین مواردی داشتن ارتباط مابین زمان و محتوای فرکانسی سیگنال میتواند مفید باشد. این محدودیت جدی FFT منجر به بکارگیری ابزارهای تحلیل سیگنال زمان-فرکانس نظیر “تبدیل فوریه زمان کوتاه” (STFT)، یا “توزیع وینگر وایل” (WVD) و غیره شد. روش STFT یک سیگنال را به یک تابع دو بعدی زمان و فرکانس تصویر میکند. تبدیل فوریه زمان کوتاه یا همان STFT با بکار گیری یک تابع پنجره لغزان g(t) به مرکزیت زمانی τ، یک تبدیل فوریه “time-localized” بر روی سیگنال x(t) به صورت پی در پی، انجام میدهد. در نتیجه تغییرات محتوای فرکانسی سیگنالی که درون تابع پنجره زمانی قرار گرفته ظاهر میشود. در شکل زیر این فرآیند دیده میشود:
۱) Time-synchronous averaging
2) Autoregressive model
3) Winger-Ville Distribution (WVD)
مشکل در استفاده از STFT آن است که، دقت آن در استخراج محتوای فرکانسی به وسیله طول پنجره نسبت به بازه سیگنال، محدود میشود. وقتی تابع پنجره تعریف میشود، مساحت تابع پنجره (حاصل زمان درپهنای باند) در صفحه زمان- فرکانس، ثابت میماند. این بدان معناست که تفکیک زمان و تفکیک فرکانس به طور همزمان افزایش نمییابد. لذا در STFT مصالحهای بین تفکیک زمانی و فرکانسی وجود دارد.
در تحلیلهای حوزه زمان- فرکانس تبدیل موجک روشی نسبتا جدید و ابزاری قدرتمند در زمینه تحلیل سیگنال است که توانسته بر محدودیت های سایر روشها – علیالخصوص در تحلیل سیگنالهای غیر ایستا- غلبه کند. این تبدیل امکان استفاده از بازههای زمانی طولانی را که در آن اطلاعات فرکانس پایین به صورت دقیق تر مطلوب است؛ فراهم میکند. همچنین میتوان از بازههای زمانی کوتاهتر که در آن اطلاعات فرکانس بالای دقیق مطلوب است؛ استفاده کرد. همچنین این تبدیل در استخراج سیگنالهای با پهنای باند باریک فرکانسی بکار گرفته میشود. مهمترین مزیت استفاده از موجک توانایی آن در تحلیل محلی یک سیگنال و یا تمرکز بر هر بازه زمانی بدون از دست دادن اطلاعات طیفی موجود در سیگنال است. از این رو تحلیل موجک میتواند برخی جنبههای داده را که تکنیکهای تحلیلی قدیمی قادر به یافتن آن نیستند، ظاهر کند. این ویژگی علیالخصوص جهت کشف عیوب و یا آسیبهایی نظیر ترک بسیار مهم است.
در مقایسه با روش STFT که در آن اندازه پنجره ثابت است، تبدیل موجک امکان تغییر اندازه پنجره را در تحلیل ترکیبات مختلف فرکانسی در یک سیگنال فراهم میکند. این موضوع با مقایسه سیگنال، با مجموعهای از توابع که از اتساع و انقباض و انتقال (انتقال در زمان) یک موجک پایه (t)ψ به دست آمده؛ و یافتن شباهتهای آنها، حاصل میشود. در شکل زیر این فرآیند دیده میشود:
۱) Scaling
2) Shifting
فرآیندهای scaling و shifting یک موجک پایه بر روی سیگنال
تبدیل موجک به سه صورت زیر انجام میشود:
تبدیل موجک پیوسته (CWT)
تبدیل موجک گسسته (DWT)
تبدیل به وسیله بسته های موجک (WPD)
یکی از روش هایی که در حال حاضر به صورت گسترده برای مسئله طبقه بندی مورد استفاده قرار میگیرد، روش ماشین بردار پشتیبان (SVM) است. شاید بتوان محبوبیت کنونی روش ماشین بردار پشتیبان را با محبوبیت شبکههای عصبی در دهه گذشته مقایسه کرد. این روش از جمله روشهای نسبتاً جدیدی است که در سالهای اخیر کارایی بهتری نسبت به روشهای قدیمیتر طبقهبندی از جمله شبکههای عصبی پرسپترون، از خود نشان داده است. مبنای کاری دستهبندی کننده SVM دستهبندی خطی دادهها است و در تقسیم خطی دادهها سعی میکند خط یا به طور کلی اَبَرصفحه ای را انتخاب کند که حاشیه اطمینان بیشتری داشته باشد. این موضوع در شکل زیر دیده میشود. حل معادله پیدا کردن خط بهینه برای دادهها به وسیله روشهای برنامه سازی درجه دوم یا QP که از روشهای شناخته شده در حل مسائل مقید هستند صورت میگیرد. روش SVM از یک تکنیک که لم هسته نامیده می شود، برای تبدیل دادهها استفاده میکند و بر اساس این تبدیل، مرز بهینه بین خروجیهای ممکن را پیدا میکند. به عبارت ساده تبدیلات بسیار پیچیده را انجام داده، سپس مشخص میکند چگونه دادهها بر اساس برچسبها یا خروجیهای تعریف شده، جدا شوند.
۱) Classification
2) Hyper Plane
3) Quadratic Programming (QP)
4) Kernel trick
یافتن بهترین اَبَرصفحه که از دو دسته داده بیشترین فاصله را داشته باشد توسط svm
روشن است که سیگنال بدون نویز در جهان خارج وجود ندارد. نویزهای ذاتیاز قبیل نویز سفید، نویز شلیکی، نویز پراکندگی و نویزهای عارضی نظیر اغتشاشات محیطی و نویزهای مکالمه متقابل، دو منبع غیر قابل اجتناب نویز میباشند. لذا حذف نویز یکی از مراحل پایهای و اصلی در پردازش سیگنال به شمار میرود. اما هنگامی که عیوب نوزاد و نادر در یک سیگنال جستجو میشوند، حذف نویز امری جدی و حساس خواهد بود.
امروزه تبدیل موجک به یکی از مهمترین ابزارها در زمینه تحلیلهای عددی و پردازش سیگنال و تصویر تبدیل شده است. با توجه به خواص تبدیل موجک، کارآیی این تبدیل در حذف نویز نیز به اثبات رسیده است. هدف اصلی در حذف نویز این است که سیگنال بازسازی شده تا حد امکان به سیگنال اصلی نزدیک بوده و در عین حال خواص اصلی سیگنال چون میزان همواری آن نیز حفظ شود.
۱) Intrinsic
2) Shot noise
3) Diffusion noise
4) Extrinsic noise
5) Crosstalk noise
کشف نوظهوری یا همان novelty detection برای اولین بار در ایران در سال ۱۳۹۵ در رساله دکتری آقای محمدصالح صدوقی در دانشگاه تربیت مدرس معرفی شد (حدود ۲۰ سال پیش از آن در دانشگاههای خارج از کشور مطرح شده بود).
کشف نوظهوری به معنای شناخت انحراف داده های تست- از جنبههای گوناگون- نسبت به الگوی دادههای در دسترس در مرحله تعلیم است. اهمیت کاربردی و ماهیت چالشی این روش منجر به ارائه رویکردهای مختلفی شده است. این روشها عموما بر مجموعه داده هایی اعمال شده است که مقادیر زیادی از نمونه های حالت نرمال سیستم در دسترس بوده ولی نمونه های حالت غیرنرمال به مقدار کافی وجود نداشته است. در ادامه روشهای مختلف اجرا شده در مبحث کشف نوظهوری ارائه میشود.
در شکلهای زیر شماتیکی از مفهوم کشف نوظهوری دیده میشود. در شکل دوم به دور فضای حالت نرمال که توسط دادههای نرمال فرض شده ایجاد شده است، مرزی رسم شده است و دادهای که خارج از این مرز قرار گفته به عنوان داده غیرنرمال معرفی شده است.
خلاصه روش کشف نوظهوری
شماتیکی از مفهوم روش کشف نوظهوری در فضای دو بعدی
به واتس اپ ما پيام دهيد || WhatsApp us